Ik ben altijd een bezige bij geweest, constant dingen gedaan krijgen, constant vooruitgaan. Deze uitdagingen brachten me altijd vreugde en voldoening als ze op een positieve, constructieve en rechtvaardige wijze werden aangepakt. Ik bedacht me dat rechtenstudies me een stevige basis zouden geven voor alles wat ik in het leven zou willen doen. En nog belangrijker, deze zouden me toelaten om echt aan een meer rechtvaardige samenleving bij te dragen. En is rechtvaardigheid niet de belangrijkste voorwaarde voor een vriendelijkere, meer empathische, meer inclusieve, en ook vreedzamere wereld?

Mijn hobbelig parcours leerde me dat rechtvaardigheid alleen niet voldoende is en dat een ander belangrijk element voor een vriendelijkere en meer empathische wereld erin bestaat om op meer constructieve en creatieve wijze met onze verschillen om te gaan.

Focussen op wie gelijk of ongelijk heeft, draagt in de meeste gevallen helemaal niet bij tot een betere wereld. Integendeel, het leidt meestal tot frustraties, woede, ontevredenheid bij degenen die ongelijk krijgen en soms zelfs bij degenen die gelijk krijgen!?

Ik heb geleerd dat een beter begrip van waarom iets belangrijk is voor de ander en voor onszelf, het mogelijk maakt om win-win oplossingen te vinden, ongeacht de context. Het maakt het mogelijk om verschillen achter ons te laten, tegelijkertijd onze relaties te vrijwaren en zo bij te dragen aan een vriendelijkere en meer empathische wereld.

Tenslotte, naast het feit dat ik jarenlang in een internationale context aan uiteenlopende conflicten heb gewerkt, ben ik bovenal een perfect imperfecte persoon, echtgenote van een fantastische Zweedse echtgenoot en moeder van 3 prachtige zonen die we zo goed mogelijk opvoeden terwijl we voortdurend sportieve uitdagingen en interessante bemiddelingen in de privésfeer het hoofd bieden!